١٣٤
kun liy c ran min
ş
rrihim, c ll s nauk
v azz c ruk v t bar k smuk v l
ilah
ğ
ayruk ]
١٣٠
. «Allah n Böyükdür! Allah bütün
yaratdıqlarından qüdr tlidir. Allah qorxdu
ğ
um
v h z r etdiyim h r
ş
eyd n qüdr tlidir.
(Allahım!) S nin filan qulunun
ş
rind n, onun
cinl rd n v insanlardan olan qo
ş
unundan, kö-
m kçil rind n v t r fdarlarından, Özünd n
ba
ş
qa [ibad t layiq olan] m bud olmayan, Öz
izni olmadan yerin üz rin dü
ş
m sin dey
yeddi göyü saxlayan, Allaha sı
ğ
ınıram.
Allahım! Onların
ş
rind n m ni himay et.
Uca t rifl r S n dir. S nin himay etdiyin
kims qüdr tldir. S nin adın mübar kdir v
S nd n ba
ş
qa [ibad t layiq olan] m bud
yoxdur!»
١
(
٣٨
) Dü
ş
m
5
n
5
qar
ş
ı edil
5
n dua
١
l-Buxari « d bil-Mufrad»
№
٧٠٨
. l-Albani bunu «s -
hih» hesab etmi
ş
dir. Bax: «S hihul- d bul-Mufrad»
№ ٥٤٦