16 / 242
١٦
biz: «R bbiniz iman g tirin!» – dey imana
ça
ğ
ıran bir kims nin ça
ğ
ırı
ş
ını e
ş
idib iman g -
tirdik. Ey R bbimiz! Günahlarımızı biz ba
ğ
ı
ş
-
la, t qsirl rimizd n keç v canımızı ita tkarlar-
la (möminl rl ) bir yerd al! Ey R bbimiz! Öz
elçil rinin vasit si il biz v d etdikl rini ver
v qiyam t günü bizi rüsvay etm !
Ş
übh siz
ki, S n v d xilaf çıxmırsan!» Onların R bbi
onlara cavab verdi: «M n, sizl rd n – ist r ki-
ş
i, ist rs d qadın olsun – heç bir i
ş
gör nin
m yini puç etm r m. Siz bir-birinizd nsiniz
(dind ki
ş
i v qadın eynidir). Hicr t ed nl rin,
öz yurdlarından çıxarılanların, M nim yolum-
da ziyy t düçar olanların, vuru
ş
anların v öl-
dürül nl rin lb tt t qsirl rind n keç c k v
onları (a
ğ
acları) altından çaylar axan c nn t-
l r daxil ed c y m. (Bu, onlar üçün) Allah-
dan bir mükafatdır. Göz l mükafat yalnız
Allah yanındadır». Qoy kafirl rin diyarb diyar
g zib-dola
ş
ması s ni aldatmasın! Bu, az (ya-
xud keçici) bir zövqdür. Sonra is onların m s-
k ni C h nn mdir. Ora n pis yataqdır! Lakin