48 / 130
49
K U R ' A N V E S Ü N N E T T E M Ü S L Ü M A N I N
Muhammed’in de senin kulun ve elçin olduğuna; seni, senin
arşını taşıyanları, meleklerini ve bütün yarattıklarını şahit tutarak
sabahladım
1
.”
2
FF
2j g 3 0 gD&: @ S2je - SZ /8 @ *q- ( %."&
א
א
g&0 ،g g `
1rV
א
g 2
EE
81- (24/7) “Allahım! Benim veya kullarından biri yanında
sabaha
3
çıkan her nimet sadece sendendir.Senin ortağın yoktur.
Hamd, yalnızca sanadır. Şükür de sanadır.”
4
FF
א
، 82 30(4 %."&
0(4 %."&
א
\
/ ، א &". %
0( 4
8- " ? ? ،! s
K
>1
@ א
g N< 4- 8? % ."&
א
8- ? ? ، *D
א
W
@ 4 א
g N<4- ، D>
א
EE
82- (24/8) (üç kere) “Allahım! Bedenime âfiyet ver.
Allahım!Kulağıma âfiyet ver.Allahım! Gözüme âfiyet ver.Senden
başka hakkıyla ibâdete lâyık hiçbir ilah yoktur. Allahım! Küfürden
1
Akşam da; “akşamladım” şeklinde söylenir.
2
“Kim sabahladığı veya akşamladığı zaman dört kere bunu söylerse, Allah onu
cehennemden azad eder.” Ebu Dâvud (4/317), Buhâri, Edeb’l- Müfred (h.1201); Nesâi,
Amelu’l-Yevmi ve’l-Leyle (h.9); İbn-i es-Sünnî, (h.70). Allâme b. Baz, Nesâi ve Ebu
Dâvud’un isnadlarının hasen olduğunu söyler; Bkz. Tuhfetu’l-Ahyâr (s.23).
3
Akşamleyin; “akşama çıkan..” şeklinde söylenir.
4
“Kim bunu sabahladığı vakit söylerse gününün şükrünü eda etmiştir. kim de
bunu akşamladığı vakit söylerse gecesinin şükrünü eda etmiştir.” Ebu Dâvud (4/318),
Nesâi, Amelu’l-Yevmi ve’l-Leyle (h.7), İbn-i es-Sünnî (h.41), İbn-i Hibbân, Mevârid
(h.2361). Abdulaziz b. Baz, isnadın hasen mertebesinde olduğunu söyler; Bkz.
Tuhfetu’l-Ahyar (s.24).