turkish_Hisnul

K U R ' A N V E S Ü N N E T T E M Ü S L Ü M A N I N

nûrunu, bereketini ve hidâyetini dilerim.Onda ve sonrasındaki

şerden sana sığınırım.”

Z &

K&4 ،b[\

| u0 K&4 (3 *q-

،¡[:

@ C K &4

- 3 ( ? א5 %،

Z "& K &4 ،%"& \ &4 p

K"& q S2 ( 3 *8

Y(> 3j

@ א

E( ( Y( &'

90- (24/16) “İslâm fıtratı, ihlas kelimesi ve Nebîmiz

Muhammed

-sallallahu aleyhi ve sellem-

’in dini üzere; hanif ve müslüman

olan, müşriklerden olmayan babamız İbrahim’in milleti üzere

sabaha eriştik.”

91- (24/17) (Yüz kere):

+2 p

E( *\

“Allah’a hamdederek O’nu tüm noksanlıklardan tenzih

ederim.”

92- (24/18) On kere, tembellik gösterilirse bir defa

Akşam: “Allahım! Senden bu gecenin hayrını, fethini, zaferini, nûrunu,

bereketini ve hidâyetini dilerim.Ondaki ve sonrasındaki şerden sana sığınırım.”

şeklinde söylenir.

Ebu Dâvud (4/322); Şuayb ve Abdülkâdir el-Arnavût, isnadının hasen olduğunu

söylemişlerdir; Bkz. Zâdu’l-Meâd (2/273)

Ahmed (3/406-407); İbn es-Sünnî, Amelu’l-Yevmi ve’l-Leyle (h.34). Bkz. Sahihu’l-

Câmî (4/209).

“Sabahladığı veya akşamladığı zaman yüz kere bunu söyleyen kimse, başkası da

onun kadar veya daha çok söylemedikçe; kıyâmet günü’ne onun getirdiğinden daha

faziletli bir amel getiremez." Müslim (4/2071).

Ebu Dâvud (4/319), İbn-i Mâce, Ahmed (4/60). Bkz. Sahihu’t-Terğib ve’t-Terhib

(1/270), Sahih-i Ebî Dâvud (3/957), Sahih-i İbn-i Mâce (2/331), Zâdü’l-Meâd (2/377).